پاسخ :

بهترین راه براى قرائت همراه با ادراک و فهم قرآن این است که انسان همراه با قرائت سور قرآنى، معانى آن را در ذهن و نظر قرار دهد، و با هر آیه در درون و نهاد خود گفتگو نماید، در آیه عذاب از خداوند طلب مغفرت و در آیه رحمت از خداى سبحان طلب گذشت کند و بشیر بودن و نذیر بودن خداوند در آیات را مشاهده نماید و از هر مطلبى که قرآن افاده مى‏نماید نکته علمى مربوط به آن را برداشت نماید.

 در هنگام تلاوت قرآن با زبان، کلمات از راه گوش به سمع انسان مى‏رسد که معناى آن نیز باید به دل و جان نفوذ کند و اگر دل بسته باشد، معنا به آن نفوذ نمى‏نماید، قرآن کریم در این مورد مى‏فرماید: «أفلا یَتَدبّرونَ القرآن أم على قلوبٍ اقفالها»

[1] آیا در قرآن تدبر نمى‏کنند یا بر دلها قفلهایى نهاده شده است؟ و در آیه دیگر مى‏فرماید: «کلاّ بل رانَ على قلوبهم ما کانوا یکسبون» [2] یعنى؛ بر قلب‏هاى آنها با آنچه کسب کرده‏اند زنگار نشسته است.

گناه، غفلت و علائق به دنیا، دل را قفل مى‏کند و مى‏بندد و معارف قرآنى در این قلب‏ها نفوذ نمى‏کند و انسان باید از راه باز کردن دل و زدودن «رین» و «چرک» از آن، زمینه نفوذ معنا را به جان خود فراهم آورد. چون این زمینه فراهم شود تلاوت آیات قرآن موجب لذّت مى‏شود. فرد با ورود به هر آیه‏اى اگر مشتمل بر خیرات، معرفت، علم و مانند آن باشد، مضمون آن را مسألت مى‏کند و اگر ناظر به عذاب و مانند آن باشد نجات از آن را از خداوند طلب مى‏نماید.

________________________________________

پى نوشت ها:

 [1]. سوره محمّد، آیه 24.

[2]. سوره مطففین، آیه 14.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: